Έφυγε για τη γειτονιά των Αγγέλων η Μάχη Οικονόμου
Η 77χρονη Κρηνιώτισα έχασε την ολιγοήμερη μάχη και έφυγε από κοντά μας σήμερα το πρωί, σκορπώντας θλίψη σε όλο το χωριό
Είναι στιγμές που οι λέξεις είναι λίγες και τόσο μικρές για να περιγράψουν την αξία ενός ανθρώπου. Είναι λίγες για να περιγράψουν την προσωπικότητα, το χαρακτήρα, τα προτερήματα που κρύβει η ψυχή του. Ειδικά τη στιγμή της απώλειας τα λόγια δεν χωρούν σε λέξεις, με τη θλίψη και το πόνο να σκεπάζει τα πάντα. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε το κλίμα στην είδηση του θανάτου της 77χρονης Μάχης Οικονόμου, από την Κρήνη Τρικάλων, η οποία από σήμερα το πρωί δεν είναι κοντά μας. Η ψυχή της ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι στην αιωνιότητα. Έφυγε χωρίς επιστροφή για τη γειτονιά των Αγγέλων, όπου θα μας παρατηρεί και θα γελά από ψηλά.
Η 77χρονη Μάχη, όπως συνηθίζαμε να την αποκαλούμε χωριανοί και φίλοι, δεν είναι κοντά μας. Έφυγε το πρωί της Κυριακής μετά από μια σύντομη μάχη υγείας που έδωσε νοσηλευόμενη σε νοσοκομείο της Λάρισας.
Ακόμη και την ύστατη στιγμή, όταν διαγνώστηκε το σοβαρό πρόβλημα υγείας, αντιμετώπιζε την κατάσταση σαν πραγματική μαχήτρια. Δεν δείλιασε στη μοίρα, δεν γονάτισε στο χάρο που την έγνεφε και την χαμογελούσε, αναζητώντας την χαμογελαστή ψυχή της. Στεκόταν ίση και αντιμέτωπη, αγωνιζόμενη χαμογελαστή χωρίς να δείχνει σημάδια υποχώρησης. Έδωσε τη δική της μάχη, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον κερδίσει.
Όλοι εμείς που γνωρίζαμε την Μάχη, οι χωριανοί της και οι φίλοι της, οι δικοί της άνθρωποι, θα έχουμε πολλά να θυμόμαστε. Το χαμόγελο της αστείρευτο, η καλοσύνη απέραντη που μας σκέπαζε όλους, η διάθεσή της έντονη, τα αστεία της και το χιούμορ υπήρξαν πηγαία. «Τη ζωή πρέπει να την χαίρεσαι και να την γλεντάς. Ακόμη κι όταν χτυπιέσαι από τη ζωή δεν πρέπει να την υποτιμάς. Και τα καλά δεχούμενα και τα καλά παραδεχούμενα», μας είχε πει σε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση.
Και η Μάχη ήξερε να αντιμετωπίζει τη ζωή. Δεχόταν με τον ίδιο τρόπο τα καλά και τα κακά της ζωής, με χαμόγελο, με διάθεση και χιούμορ, εξηγώντας ότι για να μας δώσει ο Θεός κάτι ήξερε, τα ζύγιασε και κατάλαβε ότι μπορούμε να τα σηκώσουμε στις πλάτες μας.
Έτσι, όπως γελαστή ήταν στη ζωή, όπως γελαστή και καλοσυνάτη αντιμετώπισε χαρές και λύπες που ήρθαν στη ζωή, έτσι γελαστή έφυγε. Πριν όμως φύγει από την ζωή, άφησε παρακαταθήκη. Άφησε πίσω παιδιά και εγγόνια, που πήραν πολλά από την ίδια και το χαρακτήρα της. Τη μεγάλη καρδιά που είχε για τους ισχυρούς και τους αδυνάτους, χωρίς να ξεχωρίζει.
Για τους κατοίκους κάθε ηλικίας που ήξερε να τους πειράζει και να τους αστειεύεται. Αφήνει πίσω και το σύζυγό της που τόσο αγάπησε και ήταν δίπλα του την τελευταία πενταετία στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει κι εκείνος με τη σειρά του.
Αύριο Δευτέρα στις 12:00 το μεσημέρι όλοι μας θα την υποδεχτούμε για να την αποχαιρετήσουμε στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων Κρήνης όπου μια ώρα μετά, στη 01:00, θα τελεστεί η νεκρώσιμος Ακολουθία για να οδηγηθεί αργότερα στην τελευταία της κατοικία, αναπαυόμενη στα χώματα της Κρήνης.
Καλό Παράδεισο, Μάχη και μην ξεχνάς από εκεί ψηλά… να μας χαμογελάς γιατί το έχουμε όλοι ανάγκη.
Την Τελετή επιμελείται το Γραφείο Τελετών Γκαγκάς στη Φαρκαδόνα ενώ ο καφές και το γεύμα θα προσφερθεί στην Ταβέρνα «Ο Πλάτανος»
Ο ΣΥΖΥΓΟΣ: Ανδρέας Οικονόμου ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Νικόλαος – Δήμητρα, Οικονόμου Βάϊα – Γεώργιος Πριτσιούλης, ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ: Νικόλαος, Ανδρομάχη, Ηλίας, Ανδριανή, Τερέζα, ΤΑ ΔΙΣΕΓΓΟΝΑ: Γεώργιος, Ανδρέας, Ιωάννης ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ