Ρετρό: Το πλύσιμο στο ποτάμι – Μια παράδοση που χάθηκε στο χρόνο
Στην περιοχή μας, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, το πλύσιμο των ρούχων και των ειδών του νοικοκυριού στο ποτάμι ήταν μια από τις βασικές και αναπόφευκτες δουλειές των γυναικών. Κουβέρτες, φλοκάτες, υφαντά χαλιά και κάθε είδους ρούχα μεταφέρονταν προσεκτικά στις όχθες του ποταμού, όπου οι γυναίκες με υπομονή και επιδεξιότητα τα έπλεναν με τον κόπανο και τα ξέβγαζαν στα καθαρά νερά.
Όμως, πέρα από μια σωματικά απαιτητική εργασία, η διαδικασία αυτή αποτελούσε και μια μορφή ιεροτελεστίας. Δεν ήταν απλώς μια ατομική υποχρέωση της κάθε νοικοκυράς, αλλά μια συλλογική εμπειρία, μια στιγμή συντροφικότητας και κοινωνικής επαφής. Μαζεύονταν πολλές μαζί, αντάλλαζαν νέα, συζητούσαν, γέλαγαν, μοιράζονταν τις χαρές και τις αγωνίες τους, ενώ ταυτόχρονα επιτελούσαν μια σημαντική δουλειά για το σπίτι τους.
Η φωτογραφία του μεγάλου Θεσσαλού φωτογράφου, Τάκη Τλούπα, αποτυπώνει αυτήν ακριβώς τη σκηνή. Στην τοποθεσία «Βούλα» στα σύνορα Πετρωτού – Πετροπόρου, γυναίκες του χωριού Πετρόπορος, σκύβουν ευλαβικά πάνω από το νερό, χτυπώντας τα ρούχα με τον κόπανο, ενώ στο καζάνι βράζει το νερό για το καθάρισμα των βαριών υφαντών. Οι ψάθινοι κάλαθοι, τα απλωμένα ρούχα και το τοπίο γύρω τους συνθέτουν μια εικόνα που θυμίζει τη σκληρή αλλά και συντροφική καθημερινότητα μιας άλλης εποχής.
Μια παράδοση που σήμερα μπορεί να μοιάζει μακρινή, αλλά κάποτε ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της κοινωνικότητας των γυναικών της υπαίθρου.
🖊 Συντάκτης άρθρου: Θοδωρής Λακιάρας, KriniLive.gr
Ads
