Ρετρό Στιγμές – Ζάρκο, 1903: Μνήμες που ζωντανεύουν…
Μια μοναδική, συγκινητική μαρτυρία από το Ζάρκο Τρικάλων του 1903 έφτασε στα χέρια μας χάρη στην αγαπητή φιλόλογο και θεατρολόγο Αθανασία Τσιοτίνου, την οποία ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη προσφορά της.
Στη φωτογραφία, οι γυναίκες του χωριού – με τις παραδοσιακές φορεσιές τους – σχηματίζουν έναν μεγάλο κύκλο, σέρνοντας τον χορό μετά τη Θεία Λειτουργία. Το χοροστάσι, όπως το έλεγαν, ήταν μια αυθόρμητη έκφραση χαράς και ευγνωμοσύνης, ένα πανάρχαιο έθιμο που έδινε πνοή στις πλατείες και τους δρόμους του τόπου μας.
👵🏻 Οι γιαγιάδες μας, νέες τότε, τραγουδούσαν με καθαρές φωνές και μάτια λαμπερά, χορεύοντας χέρι-χέρι – όπως έκαναν μετά από κάθε γιορτή, κάθε Κυριακή, κάθε στιγμή που ένιωθαν την ανάγκη να σταθούν η μία δίπλα στην άλλη.
📷 Μια εικόνα-θησαυρός, που δεν είναι απλώς μια φωτογραφία, αλλά μια γέφυρα στον χρόνο, ένα βλέμμα πίσω σε όσα μας μεγάλωσαν: τη συλλογικότητα, την πίστη, την αγνότητα των ανθρώπων και τη βαθιά ριζωμένη παράδοση.
Αναπολούμε, συγκινούμαστε, θυμόμαστε.
Και ευχόμαστε να κρατήσουμε πάντα το φως εκείνων των ημερών μέσα μας.
Αν θέλεις, μπορώ να το προσαρμόσω για ανάρτηση στο Facebook, για αφίσα, ή και για έντυπο άρθρο. Θες να το εμπλουτίσουμε με ιστορικό πλαίσιο ή πληροφορίες για το χοροστάσι;
Μια μοναδική, συγκινητική μαρτυρία από το Ζάρκο Τρικάλων του 1903 έφτασε στα χέρια μας χάρη στην αγαπητή φιλόλογο Αθανασία Τσιοτίνου, την οποία ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη προσφορά της.
Στη φωτογραφία, οι γυναίκες του χωριού – με τις παραδοσιακές φορεσιές τους – σχηματίζουν έναν μεγάλο κύκλο, σέρνοντας τον χορό μετά τη Θεία Λειτουργία. Το χοροστάσι, όπως το έλεγαν, ήταν μια αυθόρμητη έκφραση χαράς και ευγνωμοσύνης, ένα πανάρχαιο έθιμο που έδινε πνοή στις πλατείες και τους δρόμους του τόπου μας.
Γυναίκες εκείνης της εποχής, τραγουδούσαν με καθαρές φωνές και μάτια λαμπερά, χορεύοντας χέρι-χέρι – όπως έκαναν μετά από κάθε γιορτή, κάθε Κυριακή, κάθε στιγμή που ένιωθαν την ανάγκη να σταθούν η μία δίπλα στην άλλη.
Μια εικόνα-θησαυρός, που δεν είναι απλώς μια φωτογραφία, αλλά μια γέφυρα στον χρόνο, ένα βλέμμα πίσω σε όσα μας μεγάλωσαν: τη συλλογικότητα, την πίστη, την αγνότητα των ανθρώπων και τη βαθιά ριζωμένη παράδοση.
Αναπολούμε, συγκινούμαστε, θυμόμαστε.
Και ευχόμαστε να κρατήσουμε πάντα το φως εκείνων των ημερών μέσα μας.
Ads
