Χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως cookies για την αποθήκευση και/ή την πρόσβαση σε πληροφορίες της συσκευής. Το κάνουμε αυτό για να βελτιώσουμε την εμπειρία περιήγησης και να προβάλλουμε (μη) προσωποποιημένες διαφημίσεις. Η συγκατάθεση σε αυτές τις τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα όπως η συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συναίνεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες δυνατότητες και λειτουργίες.
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απολύτως αναγκαία για τον νόμιμο σκοπό να καταστεί δυνατή η χρήση μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας που έχει ζητηθεί ρητά από τον συνδρομητή ή τον χρήστη ή για τον αποκλειστικό σκοπό της μετάδοσης μιας επικοινωνίας μέσω ενός δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes. The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση απαιτείται για τη δημιουργία προφίλ χρήστη για την αποστολή διαφημίσεων ή για την παρακολούθηση του χρήστη σε έναν ιστότοπο ή σε διάφορους ιστότοπους για παρόμοιους σκοπούς μάρκετινγκ.
μπράβο ρε Αλέξανδρε όμως η κοινωνία κοιμάται κρίμα.
Σκέψη και νους αυτές τις ώρες είναι με τον λαό του θεσσαλικού κάμπου, της Μαγνησίας. Των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των εργατών γης, της νεολαίας και κάθε συμπολίτη μας. Των δικών μας ανθρώπων. Είναι στα χωριά της Φαρκαδόνας, του Παλαμά του Ζάρκου της Μεταμόρφωσης του Κεραμιδίου… και των δεκάδων άλλων καμπίσιων χωριών της Θεσσαλίας που πνίγονται. Είναι στο Βόλο και στο Πήλιο.
Η σκέψη είναι και με τα παιδιά τους. Αυτά που σπουδάζουν και αυτά που έχουν ξενιτευτεί για να βρουν αλλού προκοπή. Και παρακολουθούν ανήμπορα να παρέμβουν. Να δράσουν. Να κάνουν οτιδήποτε για τους γονείς τους, τους φίλους τους. Τους συνανθρώπους μας, που αυτές τις ώρες προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στις στέγες των σπιτιών τους και στους λοφίσκους της περιοχής. Για να σωθούν από τις καταστροφικές πλημμύρες.
Που δίνουν μάχη επιβίωσης ενώ το 112 του Ελληνικού Κράτους ηχεί συνεχώς και καλεί: «Εκκενώστε. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Αυτές τις δύσκολες ώρες ηχούν ακόμη στα αυτιά τα αιτήματα των ξωμάχων που με τα αγροτικά μπλόκα επιχειρούσαν επί δεκαετίες να αφυπνίσουν: «Διεκδικούμε αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα με σχεδιασμό. Γιατί πνιγόμαστε με τις φθινοπωρινές και χειμερινές βροχές και γινόμαστε έρημος Σαχάρα το καλοκαίρι…». Ξανά και ξανά και ξανά μας στο δρόμο στον αγώνα μας το υπενθύμιζαν μας προειδοποιούσαν. Μέχρι που τα αιτήματά τους άρχισαν να κουράζουν και να λοιδορούνται…
Και τώρα; «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» λέει το 112. Το βιός στα βουρκόνερα. Το ζωικό και αγροτικό κεφάλαιο κατεστραμμένο. Απόμαχοι ξωμάχοι σε υγρούς τάφους στον …κάμπο. Χιλιάδες συμπολίτες μας σε ακραία απόγνωση.
Ανάξια πλερωμή.
Τις επόμενες ώρες και ημέρες φοιτητές και εργαζόμενοι να αναλάβουμε πρωτοβουλίες μέσα από τους συλλόγους μας αλλά και με ανεξάρτητες δράσεις. Με ηθική, υλική, κοινωνική βοήθεια και προσφορά. Να αποκτήσει η αλληλεγγύη και η κοινωνική συμμαχία το πρόσημο που απαιτεί η εποχή μας και οι περιστάσεις. Να δημιουργηθεί κίνημα αλληλεγγύης που να το θυμάται και να αποτελεί αναφορά για την Ελληνική κοινωνία για χρόνια. Γιατί τελικά ο Λαός σώζει το Λαό.
Αλέξανδρος Βανακάρας,
Πανεπιστήμιο Πατρών