Έκτακτο: Πνίγηκε μέσα στο νερό και τη λάσπη το Κεραμίδι Τρικάλων – Βιβλική καταστροφή!!

Δυστυχώς δεν τα κατάφερε και το Κεραμίδι. Πνίγηκε στα νερά του Πηνειού και του Ενιπέα με ανυπολόγιστες καταστροφές. Οι κάτοικοι του εγκατέλειψαν από νωρίς το μεσημέρι. Κάποιοι μετακινήθηκαν προς το βουνό και την εκκλησία. Λίγο πριν πέσει το σκοτάδι έβλεπαν έβλεπαν την καταστροφή. Το ύψος του νερού έφτανε το ύψος του αναχώματος. Τα δε, σπίτια καλύφθηκαν ως τις σκεπές. Με την Krinilive επικοινώνησε κάτοικος που βρίσκεται στο βουνό και στην εκκλησία, μεταφέροντας τις δυσάρεστες εικόνες. Το χωριό χάθηκε, εμείς βρισκόμαστε εδώ στο βουνό και δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο οικισμός θα χαθεί από τον χάρτη, ήταν μερικά από τα λόγια του.





2 σχόλια

  1. μπράβο ρε Αλέξανδρε όμως η κοινωνία κοιμάται κρίμα.

  2. Σκέψη και νους αυτές τις ώρες είναι με τον λαό του θεσσαλικού κάμπου, της Μαγνησίας. Των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των εργατών γης, της νεολαίας και κάθε συμπολίτη μας. Των δικών μας ανθρώπων. Είναι στα χωριά της Φαρκαδόνας, του Παλαμά του Ζάρκου της Μεταμόρφωσης του Κεραμιδίου… και των δεκάδων άλλων καμπίσιων χωριών της Θεσσαλίας που πνίγονται. Είναι στο Βόλο και στο Πήλιο.

    Η σκέψη είναι και με τα παιδιά τους. Αυτά που σπουδάζουν και αυτά που έχουν ξενιτευτεί για να βρουν αλλού προκοπή. Και παρακολουθούν ανήμπορα να παρέμβουν. Να δράσουν. Να κάνουν οτιδήποτε για τους γονείς τους, τους φίλους τους. Τους συνανθρώπους μας, που αυτές τις ώρες προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στις στέγες των σπιτιών τους και στους λοφίσκους της περιοχής. Για να σωθούν από τις καταστροφικές πλημμύρες.

    Που δίνουν μάχη επιβίωσης ενώ το 112 του Ελληνικού Κράτους ηχεί συνεχώς και καλεί: «Εκκενώστε. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

    Αυτές τις δύσκολες ώρες ηχούν ακόμη στα αυτιά τα αιτήματα των ξωμάχων που με τα αγροτικά μπλόκα επιχειρούσαν επί δεκαετίες να αφυπνίσουν: «Διεκδικούμε αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα με σχεδιασμό. Γιατί πνιγόμαστε με τις φθινοπωρινές και χειμερινές βροχές και γινόμαστε έρημος Σαχάρα το καλοκαίρι…». Ξανά και ξανά και ξανά μας στο δρόμο στον αγώνα μας το υπενθύμιζαν μας προειδοποιούσαν. Μέχρι που τα αιτήματά τους άρχισαν να κουράζουν και να λοιδορούνται…

    Και τώρα; «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» λέει το 112. Το βιός στα βουρκόνερα. Το ζωικό και αγροτικό κεφάλαιο κατεστραμμένο. Απόμαχοι ξωμάχοι σε υγρούς τάφους στον …κάμπο. Χιλιάδες συμπολίτες μας σε ακραία απόγνωση.

    Ανάξια πλερωμή.

    Τις επόμενες ώρες και ημέρες φοιτητές και εργαζόμενοι να αναλάβουμε πρωτοβουλίες μέσα από τους συλλόγους μας αλλά και με ανεξάρτητες δράσεις. Με ηθική, υλική, κοινωνική βοήθεια και προσφορά. Να αποκτήσει η αλληλεγγύη και η κοινωνική συμμαχία το πρόσημο που απαιτεί η εποχή μας και οι περιστάσεις. Να δημιουργηθεί κίνημα αλληλεγγύης που να το θυμάται και να αποτελεί αναφορά για την Ελληνική κοινωνία για χρόνια. Γιατί τελικά ο Λαός σώζει το Λαό.

    Αλέξανδρος Βανακάρας,
    Πανεπιστήμιο Πατρών

Comments are closed.