Άκρως επίκαιρο και αγωνιστικό το νέο ποίημα του Γιώργου Αλεξανδρή

 Με τις σκέψεις του ο ποιητής προσπαθεί να μεταφέρει τα όσα βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι μέσα από το ποίημα «Αναγκαιότητες»

Άκρως επίκαιρο και συνδεδεμένο με τον εργατικό Μάη για την κατάκτηση των εργατικών δικαιωμάτων, για το 8ωρο που χάθηκε, για την ανεργία, για την εργασιακή αβεβαιότητα και για πολλά άλλα θέματα και ζητήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους, είναι το ποίημα του συντοπίτη Γιώργου Αλεξανδρή.
Με από τις σκέψεις του ο ποιητής προσπαθεί να μεταφέρει τα όσα βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι μέσα από το ποίημα «Αναγκαιότητες». Γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του αναγκαιότητες, οι οποίες ωστόσο κάποιες φορές δεν εξαρτώνται από τον ίδιο. Μπορεί να παρέμβει; Σαφώς μέσα από τους δικούς του αγώνες και τις δικές του προσωπικές ή συλλογικές επαναστάσεις…
Αναλυτικά το νέο πόνημα του κ. Αλεξανδρή έχει ως εξής:
 

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΗΤΕΣ

Κάτω στην πλα­τεία Ελευ­θε­ρίας,
ασφυ­κτιούσε η ορμή και η ευθύνη.
Χέρια υψω­μένα και φωνές συντο­νι­σμέ­νες
σε συν­θή­ματα απρο­σποί­η­της οργής
και αναλ­λο­τρί­ω­του πάθους,
εγκα­λού­σαν επο­χές και συνει­δή­σεις,
στρί­μω­χναν την ιστο­ρία σ’ ένα ψέμα
και κρα­τώ­ντας το δίκιο τους στην αρετή,
δήμευαν σε ανά­γκες, ορά­ματα και ιδέες
για ανα­τρο­πές και επαναστάσεις.

Πίσω απ΄το παρά­θυρο της προ­σαρ­μο­γής,
μνήμη βαθιά, ατέ­νιζε επα­να­λή­ψεις.
Αιρε­τι­κές  προ­σφυ­γές, νοσταλ­γι­κές οι δια­ψεύ­σεις
κι η πίστη να εμμέ­νει εκεί στις επα­λη­θεύ­σεις,
παρου­σία και λόγος, ερμη­νεία και δικαί­ωση,
μπρο­στά από τον άνθρωπο και την ιστο­ρία.
Τι κρίμα να έχουν ανά­γκη επα­νά­στα­σης,
σεβα­σμού και αξιο­πρέ­πειας ν’ αξιω­θούν,
κι αλί­μονο αν δεν επα­να­στα­τούν
στον αυταρ­χι­σμό και την αυθαιρεσία




Ads