Τις παραδόσεις του τόπου μας είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι Μαθητές και οι Μαθήτριες του ΓΕΛ Οιχαλίας
ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
Την Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου 2025, το σχολείο μας είχε την τιμή να φιλοξενήσει την πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Οιχαλίας, κα Σπυριδούλα Καψάλη, καθώς και την κα Σταυρούλα Γαρίτου, μέλος του Συλλόγου. Στόχος της επίσκεψής τους ήταν η ενημέρωσή μας σχετικά με την παραδοσιακή κουζίνα και τις φορεσιές της περιοχής μας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο δύο πολιτιστικών προγραμμάτων που υλοποιούνται φέτος στο σχολείο μας: «Η παραδοσιακή κουζίνα του τόπου μας», με υπεύθυνη την κα Στουκογεώργου Αναστασία, και «Οι φορεσιές του τόπου μου», με υπεύθυνη την κα Κομματά Αγορή.
Η κα Γαρίτου παρουσίασε την παραδοσιακή «Νιοχωρίτικη» (Οιχαλιώτικη) φορεσιά, η οποία περιλαμβάνει το φουστάνι, την ποδιά και την τσίπα (μαντήλα). Στο παρελθόν, τα υφάσματα ήταν μάλλινα και υφαίνονταν στον αργαλειό σε χρώματα όπως πράσινο, κόκκινο, μπλε και καφετί. Η ποδιά ήταν κεντημένη με λουλούδια, ενώ στο λαιμό φορούσαν φλουριά και στη μέση ζώνη («ζωντσί»). Η τσίπα δένονταν περίτεχνα με δύο παραλλαγές: τη «φουρφούρα», η οποία κατέληγε σε μαύρη δαντέλα, και την τσίπα με κόκκινα «κουκούλια». Η ανδρική φορεσιά ήταν επίσης μάλλινη και αποτελούνταν από πουκάμισο, γιλέκο, σακάκι και παντελόνι ή μπουραζάνι.
Όσον αφορά τη διατροφή, οι κάτοικοι ήταν αυτάρκεις και στηρίζονταν στα προϊόντα που παρήγαγε η γη. Κυρίαρχα στη διατροφή τους ήταν το σιτάρι, το καλαμπόκι και τα λαχανικά, ενώ το κρέας και τα γλυκίσματα καταναλώνονταν σπάνια. Οι παραδοσιακές πίτες, όπως η ρυζόπιτα, η γαλατόπιτα, η κολοκυθόπιτα, η μπατζίνα, ο πλαστός και η πισπιλίτσα, είχαν εξέχουσα θέση στο τραπέζι. Το ψωμί παρασκευαζόταν σε διάφορες μορφές, όπως εφτάζυμο, μπομπότα, κουλούρα και πρόσφορα. Ιδιαίτερα σημαντικός ήταν ο τραχανάς, που ετοιμαζόταν κάθε καλοκαίρι για το χειμώνα. Σημαντικό έθιμο αποτελούσε και η σφαγή του χοίρου («γουρνοστέφανος») την τρίτη ημέρα των Χριστουγέννων, με το κρέας να χρησιμοποιείται για λουκάνικα, λίπα και τσιγαρίδες.
Το κρέας αποτελούσε σπάνια πολυτέλεια και καταναλωνόταν κυρίως σε εορταστικές περιστάσεις, όπως γάμοι και μεγάλες γιορτές. Το πασχαλινό τραπέζι ήταν απλό, με μόνο το ψητό αρνί, ενώ η μαγειρίτσα ενσωματώθηκε αργότερα στις διατροφικές συνήθειες. Την περίοδο της Σαρακοστής, η νηστεία τηρούνταν αυστηρά και παρασκευάζονταν νηστίσιμα εδέσματα, όπως λουκουμάδες, κουλούρες, λαγγίτες και ριτζέλια. Το Ψυχοσάββατο, οι νοικοκυρές ετοίμαζαν πίτες, κόλλυβα και πρόσφορα, τα οποία μοιράζονταν σε γείτονες και συγγενείς. Στους γάμους, το παραδοσιακό κέρασμα ήταν τα λουκούμια.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α’ Λυκείου άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις δύο κυρίες να μοιράζονται πολύτιμες γνώσεις και βιώματα για τις παραδόσεις του τόπου μας. Η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Οιχαλίας, κα Σπυριδούλα Καψάλη, έκλεισε την εκδήλωση με μια χαρακτηριστική φράση: «Η παράδοσή μας είναι σαν τις ρίζες ενός δέντρου. Στηρίζουν το δέντρο και του δίνουν ζωή! Χωρίς τις ρίζες, το δέντρο θα πέσει…».
Ευχαριστούμε θερμά τον Σύλλογο Γυναικών Οιχαλίας για την πολύτιμη συμβολή του στην προσπάθειά μας να γνωρίσουμε και να διατηρήσουμε τις παραδόσεις του τόπου μας.
Οι μαθήτριες της Α’ Λυκείου
Μαρία Μελετίου
Μαρία-Ελευθερία Σκαρκάλη
Ads
