Με το νέο ποίημα ο συντοπίτης ποιητής έρχεται να επικεντρώσει την προσοχή του στην Παμφίλη, την ιστορικό, συνδυάζοντας αρετές και χαρίσματα, που σαγήνευαν με την εσωτερική και ψυχική ομορφιά της
Στην Επίδαυρο αλλά και στην μακρινή Αίγυπτο έρχεται να μας παρασύρει ο συντοπίτης ποιητής Γιώργος Αλεξανδρής. Στο νέο ποίημα έρχεται να επικεντρώσει την προσοχή του στην Παμφίλη, την ιστορικό, συνδυάζοντας τις αρετές και τα χαρίσματα, που σαγήνευαν με την εσωτερική και ψυχική ομορφιά της.
Κι αν αυτοί οι πειρασμοί της σημαντικής για την ιστορία γυναίκας, μας ωθούν σε σκέψεις και εκφράζουν συναισθηματισμούς και πόθους, με το ποίημα του συντοπίτη, σαφώς θα νιώσουμε την ανατριχίλα να μας διαπερνά και να σαγηνεύει.
«Κόκκινη ανατολή, των ονείρων
το πρώτο της Παμφίλης σκίρτημα
κι ανέμου γλυκοφύσημα οι πειρασμοί
φυγής στ’ απόκοσμα και τα ιερά.
Το βλέμμα της το λιόμορφο, αντιφέγγισμα της γης,
τα φτερωμένα χέρια της η αγκαλιά του κόσμου
κι αντήχηση γλυκόφωνη το γέλιο της το γραμμένο.
Χρώματα ανέσπερου δειλινού
οι πεθυμιές κι οι μυστικές λατρείες
και ξάφνιασμα τ’ αμάθητου μυαλού
οι αποδράσεις και οι μαγείες.
Στράτα του φεγγαριού ο ίσκιος της και τ’ ουρανού σεντέφι,
το σώπασμά της, επίγεια μουσική και γλύκασμα νυχτωδίας
κι απόκριση στο κάλεσμα στων άστρων το χοροστάσι.
Βαθιάς ψυχής απάντημα η γητειά,
το γνέψιμο νεύμα του έρωτα θεού,
σπονδή το σάστισμα σε κρυφό βωμό
και η αγαλλίαση του πόθου λειτουργία.
Πλατύ σκαλί το λόγιασμα,παράθυρο ανοιχτό οι αισθήσεις,
στέκει η ζωή αντίκρισμα,ευσέβεια το πάθος κι ευφροσύνη
και η Παμφίλη πρώτη φορά Ιέρεια στο ναό της αγάπης.».