Για τους αδιάφορους “πολίτες” που ενώ έχει πεθάνει η μάνα τους, ψάχνουν να βρουν το χάρο…

Εσένα κράζω, άρχοντα, μα άρχοντας δεν είσαι,

μόνο που έγινες μια σκιά και σκιάζεις τη ζωή σου

κι όλο σε κράζω, εκλεκτέ, μπας και σε συνεφέρω,

μα εσύ περνάς σαν Αίολος κι όλα τα ισοπεδώνεις,

τον τόπο που σε βύζαξε βάναυσα τον πληγώνεις.

Επίμονα σε καρτερώ το χέρι μου σ’ απλώνω,

κάθε στου ήλιου άναμμα και σ’ όλα τα λυκόφως

κι εσύ με βλέπεις και μ’ ακούς, μα αλλού γυρνάς τα μάτια,

με προσπερνάς δε σταματάς

σαν το ρομπότ παντού γυρνάς,

αδιάφορο σε βρίσκω σε ζητήματα φωτιάς,

που κι εσύ στ’ άναμμα ήσουν κι ακόμα δε νογάς,

η φωτιά, αν θες να σβήσει, θέλει εσένα πυροσβέστη

κι όλους τους δικούς σου φίλους, πρώτους στη σειρά…(o1-07-2019)

Εσένα κράζω, άρχοντα, μα άρχοντας δεν είσαι,

μόνο που έγινες μια σκιά και σκιάζεις τη ζωή σου

κι όλο σε κράζω, εκλεκτέ, μπας και σε συνεφέρω,

μα εσύ περνάς σαν Αίολος κι όλα τα ισοπεδώνεις,

τον τόπο που σε βύζαξε βάναυσα τον πληγώνεις.

Επίμονα σε καρτερώ το χέρι μου σ’ απλώνω,

κάθε στου ήλιου άναμμα και σ’ όλα τα λυκόφως

κι εσύ με βλέπεις και μ’ ακούς, μα αλλού γυρνάς τα μάτια,

με προσπερνάς δε σταματάς

σαν το ρομπότ παντού γυρνάς,

αδιάφορο σε βρίσκω σε ζητήματα φωτιάς,

που κι εσύ στ’ άναμμα ήσουν κι ακόμα δε νογάς,

η φωτιά, αν θες να σβήσει, θέλει εσένα πυροσβέστη

κι όλους τους δικούς σου φίλους, πρώτους στη σειρά…(o1-07-2019