Παραδοσιακά και με το Μπουρανί θα γιορτάσουν την Καθαρά Δευτέρα οι Ζαρκινοί
Το πανάρχαιο έθιμο το οποίο χρόνια τώρα είχε χαθεί θα διοργανωθεί από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ζάρκου «Ο ΦΑΥΤΤΟΣ»
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ζάρκου θα γυρίσει το χρόνο πίσω. Σε ένα έθιμο που χρόνια τώρα είχε σβήσει και αποτελούσε ανάμνηση στα μάτια των μεγαλύτερων ηλικιών. Το έθιμο θα έρθει να διεξαχθεί την Καθαρά Δευτέρα το πρωί στην πλατεία του χωριού ενώ θα υπάρξει συνέχεια τόσο στους δρόμους του οικισμού, όσο και στο Καρναβάλι της Φαρκαδόνας.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ζαρκου σε μια προσπάθεια να αναβιώσει ένα απ’ τα παλαιότερα έθιμα του χωριού, διοργανώνει την Καθαρά Δευτέρα το πρωί το Μπουρανί.
Ένα έθιμο που είχε χρόνια να αναβιώσει στο χωριό κι έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στο χρόνο. Στην πλατεία του χωριού από νωρίς το πρωί θα στηθεί μια παραδοσιακή γιορτή με άρωμα απ’ τα παλιά με τη διοίκηση και τα μέλη αλλά και φίλους του Συλλόγου να τραγουδούν, να γλεντούν και να πειράζουν όποιον βρεθεί εκεί δίνοντας μία νότα χαράς αποχαιρετώντας έτσι τις Aπόκριες.
Το άρμα που θα στηθεί στην πλατεία αναπαριστώντας έναν γαλλόφωνη θα παρελάσει το μεσημέρι της ίδιας μέρας στο καρναβάλι της Φαρκαδονας.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν το Μπουρανί στο Ζάρκο το ξεκινούσαν το βράδυ της Μεγάλης Αποκριάς. Άναβαν φωτιά στην πλατεία του χωριού και σε ένα καζάνι έβαζαν μέσα διάφορα λαχανικά (τσουκνίδες, λάπατα, σπανάκια, μολόχες κ.α), τα οποία είχαν κλέψει τα παιδιά νωρίτερα από τα σπίτια του χωριού. Μέσα στο καζάνι, εκτός από χόρτα, έβαζαν νερό, λάδι και αλεύρι για να φτιάξουν το Μπουρανί. Γύρω από το καζάνι στηνόταν χορός με διάφορα αποκριάτικα τραγούδια. Ο διερχόμενος από το μέρος αυτό έπρεπε απαραίτητα να φάει από αυτό το φαγητό ειδάλλως υποχρεωνόταν να κεράσει σε όλους κρασί και να πιει και ο ίδιος. Αν δεν έπινε κρασί τότε του μουτζούρωναν το πρόσωπο με μαύρη μπογιά και του έκαναν μαύρους σταυρούς.
Την Καθαρή Δευτέρα το πρωί αγόρια διαφόρων ηλικιών που συμμετείχαν στο Μπουρανί έβαφαν τα πρόσωπά τους με μαύρη μπογιά και σταυρούς και γυρνούσαν στις γειτονιές τραγουδώντας άσεμνα τετράστιχα με αισχρόλογα και κάνοντας άσεμνες χειρονομίες και άσχημες εκφράσεις σε όποιον άνθρωπο, μικρό ή μεγάλο, άντρα ή γυναίκα, έβρισκαν μπροστά τους. Επιτρεπόταν να τα πουν χωρίς εκείνοι να αντιδράσουν. Στη συνέχεια, έπειτα από την αισχρολογία, τοποθετούσαν πάνω σε μια σκάλα κάποιον που παρίστανε το νεκρό, τον στόλιζαν με λουλούδια και τον γύριζαν πρώτα στην πλατεία και μετά σε όλο το χωριό. Μετά τον πήγαιναν στο νεκροταφείο, τον έκλαιγαν, χτυπούσαν την καμπάνα και τον έθαβαν συμβολικά. Έπειτα γλεντούσαν μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το έθιμο συμβολίζει το τέλος του χειμώνα και την αρχή της Άνοιξης, τη γονιμότητα και τη βλάστηση.
